Marie Luise Kaschnitz, Ποιήματα

Marie Luise Kaschnitz, Ποιήματα

 
Hiroshima
Αυτός που έριξε το θάνατο στη Χιροσίμα,
Έσυρε να κλειστεί σε μοναστήρι - χτυπά τα σήμαντρα.
Αυτός που έριξε το θάνατο στη Χιροσίμα,
Περνώντας στο κεφάλι του θηλιά πήδηξε απ΄την καρέκλα. Κρεμάστηκε.
Αυτός που έριξε το θάνατο στη Χιροσίμα,
Κυλίστηκε στην τρέλα, τις νύχτες
Κάνει πέρα τα στοιχειά που αμέτρητα,
Αναστημένα από τον κουρνιαχτό τον κυνηγούν.
Τίποτα απ΄όλα αυτά δεν είναι αλήθεια.
Μόλις πριν λίγο τον είδα
Στον κήπο του σπιτιού του στα προάστια.
Οι φυτεμένοι φράχτες ήταν ακόμα χαμηλοί κι οι τριανταφυλλιές μια σταλιά -
Δεν μεγαλώνουν τόσο γρήγορα για να μπορέσει κάποιος να κρυφτεί
Στο δάσος της λήθης. Ξεχώριζε
Το γυμνό σπίτι καθαρά,
Η νέα γυναίκα δίπλα του
Με ρούχο λουλουδάτο,
Το μικρό κορίτσι που κρατούσε το χέρι της,
Το αγόρι καθισμένο στην πλάτη του
Πάνω από το κεφάλι του ένα μαστίγιο στριφογυρνώντας.
Κι ο ίδιος φαινόταν καθαρά
Στα τέσσερα πεσμένος στο γρασίδι
Με πρόσωπο από τα γέλια παραμορφωμένο,
Γιατί περίμενε πίσω απ΄ το φράχτη ο φωτογράφος: το μάτι του κόσμου.
`
*

Δεν είμαι γενναία
Οι γενναίοι ξέρουν
Πως δεν θα αναστηθούν
Πως σάρκα επάνω τους δεν θα φυτρώσει
Την ημέρα της κρίσης
Πως τίποτα δεν θα θυμούνται πια
Κανένα δεν θα ξανασυναντήσουν
Πως δεν τους περιμένει τίποτα
Καμιά μακαριότητα
Κανένα μαρτύριο
Εγώ
Δεν είμαι γενναία

*
Μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης
Πρώτη δημοσίευση: Ποιείν